Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Γιατί με τον Γιώργο Αράπογλου;

Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης 

Το 2010 και μετά την ολοκλήρωση τόσο των σπουδών μου, όσο και της στρατιωτικής μου θητείας, σε ηλικία 25 ετών, άρχισα να ασχολούμαι ενεργά με την τοπική αυτοδιοίκηση και τα θέματα που απασχολούν τους δημότες της πόλης μας. Τα 3,5 χρόνια που μεσολάβησαν έως σήμερα έγινα, ομολογουμένως, εμπειρότερος μέσα από την προσπάθειά μου για παρακολούθηση των δρωμένων στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Αυτό το χρονικό διάστημα κάποιες πρώιμες διαπιστώσεις έγιναν πλέον ακράδαντη πεποίθηση. 

Οι ατελείωτες, άνευ λόγου και αιτίας, αντεγκλήσεις στο δημοτικό συμβούλιο, ο άκρατος λαϊκισμός που πολλές φορές επικράτησε σε αυτό, η καταψήφιση θεμάτων που απέρρεε μόνο και μόνο από την αντιπολιτευτική διάθεση, η πλήρης διάλυση της δημοτικής αρχής μέσα σε λίγους μήνες και πολλά άλλα με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να μένουμε άπραγοι και απλοί παρατηρητές μπροστά σε τέτοια φαινόμενα. Έτσι, αποφάσισα να συμμετάσχω στην προσπάθεια του Γιώργου Αράπογλου και στον συνδυασμό «νέο» Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.

Η απόφασή μου για αυτό βασίστηκε σε δύο άξονες. Ο πρώτος είναι η δομή και ο τρόπος λειτουργίας του συνδυασμού. Η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία έχει ως θεμελιώδη συστατικά της την συνδιαμόρφωση απόψεων, την ευρεία συμμετοχή στις αποφάσεις, την συζήτηση, τον πλουραλισμό, την συναίνεση. Και αυτό χρειαζόμαστε σήμερα. Συναίνεση και συνένωση δυνάμεων με στόχο την υπέρβαση των όποιων δυσκολιών της εποχής. Η κοινή λογική δεν μπορεί να επηρεάζεται από την ιδεολογικοπολιτική αφετηρία του καθενός μας. Άνθρωποι που μπορεί να διαφωνούμε μεταξύ μας για κάποια ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, άνθρωποι που ενδεχομένως θα ψηφίσουμε διαφορετικά κόμματα στις ερχόμενες εκλογές, μπορούμε να συνεννοηθούμε για τα απλά και καθημερινά. Μπορούμε να συνεννοηθούμε για όλα εκείνα που αφορούν την πόλη μας και είναι πασιφανή. Καλώς ή κακώς, δεν είναι δυνατόν να πορευθούμε και την επόμενη πενταετία με στείρα «πυροτεχνήματα» και αντιπαραθέσεις κενές περιεχομένου. Τα 3,5 χρόνια που πέρασαν από το 2010… ας μείνουν στην σκέψη ως μία κακή παρένθεση που θα αποτελεί οδηγό για το μέλλον…

Ο δεύτερος άξονας σχετίζεται με την προσωπική πορεία του υποψηφίου δημάρχου Γιώργου Αράπογλου. Ενός ανθρώπου που παράλληλα με τις σπουδές του, στράφηκε στην ελεύθερη αγορά δημιουργώντας με επιτυχία την δική του επιχείρηση στη Νέα Φιλαδέλφεια, μένοντας μακριά από αυλές κομμάτων και κομματαρχών. Αυτά τα στοιχεία, συνοδευόμενα από το ήθος και τις ειλικρινείς προθέσεις, θεωρώ πως είναι αρκετά και δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι περισσότερο επ’ αυτού. 

 Με λίγα λόγια, μένει να αποδείξουμε ως εκλογικό σώμα αν θα «επιβραβεύσουμε» και εκλογικά, όλα εκείνα που λέμε και υποστηρίζουμε στις ιδιωτικές μας συζητήσεις. Νέα και άφθαρτα πρόσωπα. Τι λέτε, δεν αξίζει τον κόπο;