Γράφει η Ελευθερία Αυγητίδου
Είμαι 45 χρόνια δημότης στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Έχοντας καταβολές ποντιακές και μικρασιατικές, έμαθα από την οικογένειά μου να σέβομαι και να αγαπώ αυτή την πόλη, που αν και την γνώρισα διαφορετική, τα τελευταία χρόνια έχει χάσει και τη ζωντάνια της και το «χρώμα» της.
Πρόσφατα συνταξιοδοτημένη, ύστερα από 27 χρόνια συνεχούς έντιμου εργασιακού βίου και με αφορμή μια συνάντηση συμμαθητών, δέχτηκα μια πρόταση, να γίνω μέλος σε μια ομάδα νέων αξιόλογων δημοτών της πόλης μου, οι οποίοι έχουμε μοναδικό σκοπό να προσπαθήσουμε δυναμικά να βρει η πόλη μας αυτό που της αξίζει σε «χρώμα» και ομορφιά.
Στην αρχή η πρώτη μου σκέψη ήταν, οφείλω να το ομολογήσω, αρνητική.
Ο κόσμος έχει κουραστεί από υποσχέσεις και ψευδαισθήσεις. Όμως η καλή μου φίλη και συμμαθήτριά μου Σεβαστή Γιαννακοπούλου με έπεισε επιχειρηματολογώντας. Θα μπορούσα να ακούσω τις προτάσεις της νέας αυτής ομάδας και να εκφράσω τις απόψεις μου σε όλους τους τομείς. Αυτό που με παρακίνησε ιδιαίτερα ήταν η πολιτική «πολυφωνία» της «Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας».
Παρακολουθώντας την πρώτη συνάντηση άκουσα τον επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας», Γιώργο Αράπογλου να μιλάει με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η σεμνότητά του, καθώς και ο τρόπος προσέγγισης όλων των θεμάτων, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου.
Δεν υπόσχομαι πολλά, γιατί τα πολλά λόγια έχουν κουράσει. Μέλημά μου είναι να προσπαθήσω να βάλω ένα μικρό λιθαράκι, φροντίζοντας μόνο για το καλό της πόλης μας, χωρίς να κάνω εκπτώσεις.
Χαρά μου θα είναι να ακολουθήσουν αυτή την προσπάθεια και άλλοι συμπολίτες μας. Κοιτάζοντας μόνο μπροστά, εύχομαι αυτή η προσπάθεια να μην απογοητεύσει κανέναν μας!
