Γράφει ο Γιάννης Μπούνδρης*
Ένα χρόνο μετά την εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου 2014, μπορεί να γίνει ένας σχετικά ασφαλής απολογισμός των πεπραγμένων της νέας δημοτικής αρχής: υπάρχουν θετικά και αρνητικά σημεία, ασυνέπειες σε σχέση με το προεκλογικό πρόγραμμα και πολιτικές επιλογές που θα κριθούν στο μέλλον.
Αναζητώντας το αίσθημα των πρώτων μηνών, το κύριο πολιτικό γνώρισμα της νέας διοίκησης εκτιμώ πως είναι η αδυναμία της να δώσει λύσεις στην απλή καθημερινότητα και η συνειδητή επιλογή της να ανακαλύπτει διαρκώς αόρατους «εχθρούς», συμφέροντα, υστερόβουλη αντιπολίτευση και υποκινούμενους δημότες, ακριβώς για να καλύψει την παραπάνω αδυναμία της.
Η νέα διοίκηση πιστή στο δόγμα «πας μη Έλλην βάρβαρος…», έχει επιλέξει τη σύγκρουση με οποιονδήποτε διαφωνεί με τις επιλογές της, συχνά μάλιστα με τρόπο αυταρχικό και αλαζονικό ακόμα και αν πρόκειται για δημότες.
Πρόσφατα σε δίωρη συνεδρίαση του (τοπικού) συμβουλίου της Νέας Χαλκηδόνας στο Πνευματικό Κέντρο (το οποίο παρεμπιπτόντως λειτουργεί μόνο για πολιτικές συνεδριάσεις και όχι για παραγωγή πολιτισμού) κάτοικοι της περιοχής που υπερασπίζονταν το αίτημά τους για μετακίνηση της λαϊκής αγοράς, χαρακτηρίστηκαν από τη διοίκηση ως «δαπίτες και κλακαδόροι…», μέσα σε ένα ιδιαίτερα συγκρουσιακό κλίμα για ένα θέμα, η λύση του οποίου απαιτούσε λίγα λεπτά συζήτησης.
Σε μια περιοχή η οποία βιώνει ολική εγκατάλειψη στο θέμα της καθαριότητας και του πρασίνου, θα ταίριαζε περισσότερη σεμνότητα και κατανόηση, αν όχι μια συγγνώμη.
Η νέα δημοτική αρχή ασκεί διοίκηση με έπαρση, πάνω στο άρμα φοιτητικού αμφιθεάτρου, κάνοντας μονίμως ανούσια επαναστατική «γυμναστική» για όλους και για όλα.
Τα προβλήματα της πόλης όμως παραμένουν άλυτα και απαιτούν συναινέσεις, ψυχραιμία και πολλή δουλειά. Τα υπόλοιπα έχουν δοκιμαστεί και αποτύχει.
* Τομ. Τεχνικών του συνδυασμού
"νέο - Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία"
Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας
