Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης*
Ίσως να εξέπληξε αρκετούς η στάση του κ. Βασιλόπουλου και της καινούριας διοίκησης, όσον αφορά τη σύνθεση των νομικών προσώπων του δήμου. Η «μνημειώδης» φράση στελέχους της «Δύναμης Πολιτών», “από την αντιπολίτευση ορίζω τον/την…”, καταγράφηκε πλέον στα πρακτικά της ιστορίας του δημοτικού μας συμβουλίου και δεν τιμά σε καμία περίπτωση αυτούς που υποτίθεται ότι ήρθαν με διαφορετική νοοτροπία.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό, ένας δήμαρχος που δηλώνει πως προέρχεται από την Αριστερά (μιας Αριστεράς που εδώ και χρόνια ζητάει με επιτακτικό τόνο την θέσπιση της απλής αναλογικής, όσον αφορά τις εθνικές εκλογές, μιας Αριστεράς που έχει ως βασικό συστατικό των εκάστοτε διακηρύξεών της τις έννοιες, δημοκρατία, συμμετοχικές διαδικασίες κλπ), να έρχεται τώρα με μία διοίκηση αντίστοιχης ιδεολογικοπολιτικής υφής και να πολιτεύεται με τέτοιο πρωτόγνωρο αν μη τι άλλο τρόπο, «αποκλείοντας» πρακτικά την αντιπολίτευση από τα Δ.Σ των επιτροπών του δήμου.
Ίσως δεν θα έπρεπε να ξεχνά ο κ. Βασιλόπουλος ότι η έννοια της «πολιτικής νομιμοποίησης» και της«λαϊκής αποδοχής» έχει διάφορες πτυχές. Η παράταξή του έλαβε μόλις 100 ψήφους περισσότερες στον Α’ γύρο των εκλογών από το «νέο» και το ίδιο περίπου ποσοστό (18,3%-17,8%). Αρκετοί δημοτικοί του σύμβουλοι εκλέχθηκαν με αρκετά λιγότερους σταυρούς προτίμησης απ’ ότι έλαβαν υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του δικού μας συνδυασμού (που εν τέλει δεν εκλέχθηκαν). Ακόμη ότι ο ίδιος έγινε δημοτικός σύμβουλος έχοντας συγκεντρώσει το 2010 μόλις 127 ψήφους (ο γράφων π.χ. είχε συγκεντρώσει 177)…
Κάτι που επιτάσσει τουλάχιστον το σεβασμό του θεσμού της αντιπολίτευσης, των δικαιωμάτων και τουρόλου της.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό, ένας δήμαρχος που δηλώνει πως προέρχεται από την Αριστερά (μιας Αριστεράς που εδώ και χρόνια ζητάει με επιτακτικό τόνο την θέσπιση της απλής αναλογικής, όσον αφορά τις εθνικές εκλογές, μιας Αριστεράς που έχει ως βασικό συστατικό των εκάστοτε διακηρύξεών της τις έννοιες, δημοκρατία, συμμετοχικές διαδικασίες κλπ), να έρχεται τώρα με μία διοίκηση αντίστοιχης ιδεολογικοπολιτικής υφής και να πολιτεύεται με τέτοιο πρωτόγνωρο αν μη τι άλλο τρόπο, «αποκλείοντας» πρακτικά την αντιπολίτευση από τα Δ.Σ των επιτροπών του δήμου.
Ίσως δεν θα έπρεπε να ξεχνά ο κ. Βασιλόπουλος ότι η έννοια της «πολιτικής νομιμοποίησης» και της«λαϊκής αποδοχής» έχει διάφορες πτυχές. Η παράταξή του έλαβε μόλις 100 ψήφους περισσότερες στον Α’ γύρο των εκλογών από το «νέο» και το ίδιο περίπου ποσοστό (18,3%-17,8%). Αρκετοί δημοτικοί του σύμβουλοι εκλέχθηκαν με αρκετά λιγότερους σταυρούς προτίμησης απ’ ότι έλαβαν υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του δικού μας συνδυασμού (που εν τέλει δεν εκλέχθηκαν). Ακόμη ότι ο ίδιος έγινε δημοτικός σύμβουλος έχοντας συγκεντρώσει το 2010 μόλις 127 ψήφους (ο γράφων π.χ. είχε συγκεντρώσει 177)…
Κάτι που επιτάσσει τουλάχιστον το σεβασμό του θεσμού της αντιπολίτευσης, των δικαιωμάτων και τουρόλου της.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Ορίζοντες" τ. Νοεμβρίου
*Εκπρόσωπος τύπου "νέο"
