Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Μας «έπνιξαν», όχι μόνο το νερό, αλλά κυρίως η αδιαφορία και τα σκουπίδια!

Γράφει η Δήμητρα Γιαννακάκη (Ελεύθ. Επαγγελματίας, κάτοικος Νέας Χαλκηδόνας) 

Άστραψαν και βρόντηξαν την Παρασκευή (24 Οκτωβρίου 2014) οι ουρανοί. Ταρακουνήθηκε ολόκληρη η Αττική, από τους κεραυνούς και τις βροντές. Αυτές όμως δεν έφτασαν στα αυτιά των αρμοδίων για την καθαριότητα και την ασφάλεια των κατοίκων της γειτονιάς μας, μιας μικρής παραμελημένης – απομονωμένης περιοχής, στο Κάτω Κουκλάκι της Νέας Χαλκηδόνας. 

Με αφορμή λοιπόν, τη χθεσινή νεροποντή που ομολογουμένως είχε χαρακτηριστικά κατακλυσμού, ήρθαν στην επιφάνεια τα χρόνια και άλυτα προβλήματα της περιοχής μας. Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες (και με τις δύο έννοιες…) όσοι μένουμε στις οδούς Κηφισού και Θεοτοκοπούλου, της τραγικής ανυπαρξίας και αδιαφορίας, τόσο της προηγούμενης όσο και της σημερινής διοίκησης του δήμου.Τα ελάχιστα φρεάτια, για άλλη μία φορά ήταν φραγμένα από τα φύλλα που πέφτουν από τα πανύψηλα – και επικίνδυνα – δέντρα, δίπλα στο ποτάμι (χρόνιο – άλυτο θέμα), με αποτέλεσμα τα νερά της νεροποντής να μην μπορούν να απομακρυνθούν και τα σπίτια των πολιτών να απειλούνται να πλημμυρήσουν! 

Λύση στο σημερινό πρόβλημα ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ η Δημοτική Αρχή ως όφειλε, αλλά οι ίδιοι οι πολίτες, που με υπεράνθρωπες προσπάθειες βουτούσαν στα ακάθαρτα νερά (στα οποία επέπλεαν πάσης φύσεως σκουπίδια αλλά και απομεινάρια της ελλιπούς συλλογής σκουπιδιών από τα απορριμματοφόρα του δήμου) και πάλευαν για να σώσουν τις περιουσίες τους. Επιπλέον κίνδυνο δημιουργούσαν και τα κλαδιά των δεντρων, που σφιχταγκαλιασμένα με τα ηλεκτροφόρα καλώδια χόρευαν έναν επικίνδυνο χορό στο ρυθμό του δυνατού αέρα και απειλούσαν να πέσουν, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στις περιουσίες των κατοίκων της περιοχής (αυτοκίνητα, σπίτια κ.τ.λ.), ατύχημα σε κάποιον περαστικό, ακόμα και ηλεκτροπληξία… αν και στη περιοχή είχαμε – όχι για πρώτη φορά – πολύωρη διακοπή ρεύματος! 

Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε εμείς οι δημότες. Βοά η περιοχή μας και οι φωτογραφίες είναι αδιάψευστος μάρτυρας για το χάλι της περιοχής. Φαίνεται όμως, ότι η κραυγή μας δεν ακούγεται γιατί, μέχρι να φτάσει στο Δημαρχείο ψηλά στη Δεκελείας, έχει σβήσει ή έχει μετατραπεί σε ψίθυρο.